Στη σημερινή ανάρτηση θα σχολιάσω σχετικά συνοπτικά τον εκλομβαρδισμό (ή εκλογγιβαρδισμό) των Ιταλο-Ρωμαίων κατά την περίοδο που το μεγαλύτερο μέρος της Ιταλίας συνιστούσε το βασίλειο των Λομβαρδών. Ο Ιταλός μεσαιωνολόγος Alessandro Barbero έχει κάνει αυτήν εδώ την ενδιαφέρουσα διάλεξη για το θέμα. Continue reading →
Στη σημερινή σύντομη ανάρτηση θα περιγράψω το δίγλωσσο τοπωνύμιο vicus Romaniscus («ρωμαϊκό/ρωμανικό χωριό») = Walchwis (= «Βλαχοχώρι», το σημερινό Wals κοντά στο Σαλτσβούργο της Αυστρίας) και τους «Διαλόγους του Κάσσελ», ένα δίγλωσσο (σε Λατινική και Παλαιά Άνω Γερμανική) βαυαρικό κείμενο των αρχών του 9ου αιώνα (περ. 810), στο οποίο ο γερμανόφωνος συγγραφέας αναφέρεται σκωπτικά σε έναν ρωμανόφωνο πληθυσμό, τον οποίο προσδιορίζει ως «Ρωμαίους» (Romani) στα λατινικά και ως «Βλάχους» στα γερμανικά (βλ. PGmc *walhaz και *walhiskaz και γερμ. welsh = «(παρωχημένος και ενίοτε σκωπτικός) χαρακτηρισμός για τους ρωμανόφωνους Γάλλους και Ιταλούς», λ.χ. το παραδοσιακό γερμανικό όνομα του σημερινού Trentino της Ιταλίας ήταν Welschtirol = «Βλαχοτιρόλο, το Τιρόλo των Βλάχων»). Δυστυχώς, ο Βαυαρός συγγραφέας δεν ξεκαθαρίζει αν αναφέρεται σε εγχώριους ρωμανόφωνους πληθυσμούς της Βαυαρίας ή στους νοτιότερους ρωμανόφωνους της Ιταλίας. Continue reading →
Η σημερινή ανάρτηση είναι μια προσθήκη στο θέμα της χθεσινής για το εξαιρετικό βιβλίο A Greek Roman Empire του Fergus Millar. Στη σημερινή ανάρτηση θα παραθέσω την περιγραφή των στρατιωτικών δυνάμεων της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας γύρω στο 400 μ.Χ., σύμφωνα με το έγγραφο Notitia Dignitatum. Continue reading →
Η σημερινή ανάρτηση συνεχίζει το θέμα της προηγούμενης, την οποία δυστυχώς αναγκάστηκα να κλείσω πρόωρα την Κυριακή λόγω έλλειψης χρόνου. Στη σημερινή ανάρτηση θα σχολιάσω τα αρμανικά/βλαχικά ρήματα zgrúmu = «στραγγαλίζω, πνίγω» και suélʲu = «κουρεύω μαλλί από την κοιλιά, τα οπίσθια, την ουρά και τον λαιμό ενός προβάτου» που βρήκα στο λεξικό του Φάνη Δασούλα. Continue reading →
Η σημερινή ανάρτηση είναι μια σύντομη διακοπή των θερινών διακοπών του ιστολογίου και το θέμα της είναι η ΙΕ ρίζα *k’eh3(y)- «ακονίζω, κάνω κάτι μυτερό» από την οποία, μεταξύ άλλων, προέρχεται ο ελληνικός όρος κῶνος και το ρουμανικό παρατσούκλι του βοεβόδα της Βλαχίας Βλαντ Γ’ ΔράκουλαȚepeș = «ανασκολοπιστής».Continue reading →
Το θέμα της σημερινής σύντομης ανάρτησης είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα σειρά διαλέξεων ιστορικών για το λεγόμενο «μακεδονικό/σκοπιανό» (το ζήτημα του ονόματος της γείτονος χώρας), για την οποία με πληροφόρησε αυτές τις μέρες ο Πέρτιναξ. Αυτή η σειρά διαλέξεων διοργανώθηκε από τον Βασίλη Καρδάση και το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ).