Οι Άραβες μαθαίνουν την Δύση

Σύμφωνα με τον Τυνήσιο Ibn Khaldūn (1332-1406, ένας από τους κορυφαίους ιστορικούς του μεσαιωνικού αραβοϊσλαμικού κόσμου):

«Οι Άραβες της εποχής του Μωάμεθ δεν γνώριζαν τους Φράγκους (al-Faranj). Στην Συρία (al-Shām) είχαν πολεμήσει μόνο με τους Ρωμαίους (al-Rūm). Για το λόγο αυτό, πίστευαν ότι αυτοί [οι Ρωμαίοι] εξουσίαζαν όλα τα χριστιανικά έθνη (umam al-naṣrāniyya) και ότι ο Ηράκλειος (Hiraql) ήταν ο αυτοκράτορας όλης της χριστιανοσύνης (malik al-naṣrāniyya). Συνεπώς, χρησιμοποιούσαν τον όρο «Ρωμαίοι» (al-Rūm) για όλα τα χριστιανικά έθνη (jamīʿumam al-nasṛāniyya).»

al-ʿArab yawmaʾidhin lam yakūnū yaʿrifūn al-Faranj, wa-mā qātalū fī l-Shām illā l-Rūm, fa-ẓannū annahum hum al-ghālibūn ʿalā umam al-nasṛāniyya fa-inna Hiraql huwa malik al-nasṛāniyya kullihā fa-ghallabū ism al-Rūm ʿalā jamīʿumam al-nasṛāniyya.

[αγγλική μετάφραση του Daniel G. König] the Arabs of this period did not know the Franks. In Syria (al-Shām), they had only fought the Byzantines (al-Rūm). Because of this, they believed that they [the Byzantines] ruled over all Christian peoples (umam al-naṣrāniyya), and that Heraclius (Hiraql) was the ruler over the entire Christian world (al-naṣrāniyya). Consequently, they imposed the name al-Rūm on all Christian peoples.

Πως έμαθαν οι δυτικοί Άραβες τους όρους «λατινική» και «γραικική» γλώσσα

Στην παρούσα ανάρτηση θα περιγράψω μερικές ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν την δυτική αραβική γραμματεία (Ισπανία και Μαγρέμπ), της οποίας οι συγγραφείς είχαν έρθει σε επαφή με την ρωμανόφωνη και λατινομαθή δύση και την λατινική της γραμματεία. Το σημαντικότερο έργο που εξοικείωσε τους (δυτικούς) Άραβες με την λατινική ορολογία ήταν το kitāb Hurūshiyūsh, δηλαδή η μετάφραση της λατινικής Ιστορίας του Παύλου Οροσίου στα αραβικά στο Xαλιφάτο της Κόρδοβας του 10ου αιώνα.