Οι Άραβες μαθαίνουν την Δύση

Σύμφωνα με τον Τυνήσιο Ibn Khaldūn (1332-1406, ένας από τους κορυφαίους ιστορικούς του μεσαιωνικού αραβοϊσλαμικού κόσμου):

«Οι Άραβες της εποχής του Μωάμεθ δεν γνώριζαν τους Φράγκους (al-Faranj). Στην Συρία (al-Shām) είχαν πολεμήσει μόνο με τους Ρωμαίους (al-Rūm). Για το λόγο αυτό, πίστευαν ότι αυτοί [οι Ρωμαίοι] εξουσίαζαν όλα τα χριστιανικά έθνη (umam al-naṣrāniyya) και ότι ο Ηράκλειος (Hiraql) ήταν ο αυτοκράτορας όλης της χριστιανοσύνης (malik al-naṣrāniyya). Συνεπώς, χρησιμοποιούσαν τον όρο «Ρωμαίοι» (al-Rūm) για όλα τα χριστιανικά έθνη (jamīʿumam al-nasṛāniyya).»

al-ʿArab yawmaʾidhin lam yakūnū yaʿrifūn al-Faranj, wa-mā qātalū fī l-Shām illā l-Rūm, fa-ẓannū annahum hum al-ghālibūn ʿalā umam al-nasṛāniyya fa-inna Hiraql huwa malik al-nasṛāniyya kullihā fa-ghallabū ism al-Rūm ʿalā jamīʿumam al-nasṛāniyya.

[αγγλική μετάφραση του Daniel G. König] the Arabs of this period did not know the Franks. In Syria (al-Shām), they had only fought the Byzantines (al-Rūm). Because of this, they believed that they [the Byzantines] ruled over all Christian peoples (umam al-naṣrāniyya), and that Heraclius (Hiraql) was the ruler over the entire Christian world (al-naṣrāniyya). Consequently, they imposed the name al-Rūm on all Christian peoples.