Οι (Βαλκάνιοι) Δάρδανοι #3

Στην προηγούμενη ανάρτηση της σειράς περιέγραψα την διαδοχή των τριών ηγεμονιών (τριβαλλική, αυταριατική και σκορδισκική) κατά την περίοδο ~450-350 π.Χ. στα εδάφη της σημερινής Σερβίας και εξήγησα ότι οι Δάρδανοι κάνουν το συμβατικό ντεμπούτο τους στην ιστορία τον 4° π.Χ. αι. με την υπόθεση που για χρόνια υποστήριξε ο N.G.L. Hammond ότι το ακατανόμαστο ιλλυρικό «έθνος» του Βαρδύλεως και του γιου του Κλείτου είναι το «έθνος» που οι μεταγενέστερες πηγές ονομάζουν «Δαρδάνους».

Ο λόγος του Κλαυδίου προς την σύγκλητο

Ο Τάκιτος διέσωσε έναν λόγο του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κλαυδίου (βασ. 41-54 μ.Χ.) προς την σύγκλητο της Ρώμης σχετικά με την αποδοχή στην σύγκλητο αριστοκρατών από την κατεκτημένη Γαλατία. Ο Κλαύδιος θύμισε στους υπάρχοντες συγκλητικούς της Ιταλίας (πολλοί από τους οποίους δεν ήθελαν να αποδεχτούν τους «βάρβαρους» κατεκτημένους Γαλάτες αριστοκράτες στην σύγκλητο) πως σχεδόν κανένας τους δεν ήταν γνήσιος Ρωμαίος στην απώτερη καταγωγή του, αλλά όλοι τους κατάγονταν από πληθυσμούς που κατακτήθηκαν και σταδιακά απέκτησαν την ρωμαϊκή πολιτεία και ότι όλα αυτά που στις ημέρες τους θεωρούσαν πατροπαράδοτα κάποτε είχαν υπάρξει καινοτομίες (omnia, patres conscripti, quae nunc vetustissima creduntur, nova fuere: η επέκταση της πολιτείας σ’όλους τους Λατίνους, σ’όλους Ιταλούς, η σταδιακή επέκταση των ορίων της Ιταλίας από τον Αίσι, στον Ρουβίκωνα και από τον Ρουβίκωνα στις Άλπεις κλπ).

Η ιστορία του όρου «Βλάχος»

Η σημερινή ανάρτηση προέκυψε έκτακτα από τις συζητήσεις που είχαμε στο σχόλια τις τελευταίες ημέρες. Στην ετυμολογία του όρου «Βλάχος» και στις διάφορες σημασίες του όρου έχω αναφερθεί σε αρκετές παλαιότερες αναρτήσεις και, συνεπώς, στη σημερινή ανάρτηση θα φροντίσω να αναφέρω μερικά πράγματα που δεν έτυχε να περιγράψω μέχρι τώρα.

Οι Κελτικές γλώσσες #3: η γαλατική ονοματοθεσία και το πρωτοκελτικό λεξιλόγιο

Σε αυτήν την τρίτη ανάρτηση της σειράς για τις Κελτικές γλώσσες (βλ. ανάρτηση #1, ανάρτηση #2) θα ασχοληθώ με την ετυμολόγηση ορισμένων αρχαίων Κελτικών ανθρωπωνυμίων και τοπωνυμίων. Όσοι έχετε εμπεδώσει τις πρωτοκελτικές φωνολογικές εξελίξεις που περιέγραψα στην προηγούμενη ανάρτηση, δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα να κατανοήσετε τις παρακάτω ετυμολογήσεις. Τα βιβλία που θα χρησιμοποιήσω είναι το λεξικό πρωτοκελτικών όρων του Ranko Matasović που χρησιμοποίησα και στις προηγούμενες αναρτήσεις και το βιβλίο του D. Ellis Evans Gaulish Personal Names: A Study of Some Continental Celtic Formations (Clarendon Press, 1967).