Το «είδωλο» της εθνοτικής βουλγαρικής ταυτότητας #2

Μετά τα θεωρητικά προαπαιτούμενα της πρώτης ανάρτησης, στην παρούσα και την επόμενη ανάρτηση θα παρουσιάσω το «είδωλο» της βουλγαρικής ταυτότητας στην βυζαντινή (και ενίοτε δυτική) γραμματεία, κι όπου γίνεται στην ίδια την βουλγαρική παλαιοσλαβονική γραμματεία, για να παρακολουθήσω την εξέλιξη της σλαβικής βουλγαρικής ταυτότητας και την διαμόρφωση της εθνοτικής της συνιστώσας. Στην παρούσα ανάρτηση θα περιγράψω την περίοδο από την άφιξη των Βουλγάρων του Ασπαρούχ στην Κάτω Μυσία (περ. 680) μέχρι την κατάκτηση της Βουλγαρίας από τον Ιωάννη Τζιμισκή (971). Στην επόμενη θα περιγράψω τις πηγές της περιόδου 971-1204.

Η Ρωμαία στολή ως εθνοτικός δείκτης

Στα μέσα του 14ου αιώνα ο Ιταλός Fazio Degli Uberti συνέγραψε το έργο Dittamondo (κάτι σαν «Επιχείρηση ανά τον Κόσμο»), ένα διδασκαλικό ποίημα στο οποίο ο συγγραφέας ταξιδεύει νοερά ανά την υφήλιο μαζί με τον αρχαίο Ρωμαίο γεωγράφο Γάιο Ιούλιο Σολίνο σχολιάζοντας την (κλασική κυρίως) γεωγραφία και ιστορία των διαφόρων περιοχών.