Σε παλαιότερη ανάρτηση παρέθεσα την κριτική του Caspar Hirschi μαζί με μερικά προνεωτερικά παραδείγματα που δείχνουν πόσο λανθασμένη είναι η άποψη του νεωτεριστή Eric Hobsbawm ότι η θηλυκή προσωποποίηση χώρα=έθνος είναι αποκλειστικά νεωτερική καινοτομία. Στη σημερινή ανάρτηση θα παραθέσω ένα χωρίο από την ιταλική εκδοχή της Βενετικής Ιστορίας (Historia Uinitiana) του Pietro Bembo (θ. 1547, η ιταλική έκδοση εκδόθηκε το 1552, ένα χρόνο μετά την λατινική) όπου «η Γερμανία» (la Germania) περιγράφεται ως «δυνατό και σθεναρό έθνος» (ιταλ.: forte & gagliarda natione) που, μόλις άκουγε (udendo) για τις λεηλασίες και απώλειες εδαφών του ρήγα ΤΗΣ (le terre del suo Re) Μαξιμιλιανού Α΄ στην Ιστρία από τα στρατεύματα της Βενετικής Πολιτείας (la Republica), θα θεωρούσε θίξιμο της τιμής της «τo δάγκωμα από [τα βενετικά] δόντια» (morso con denti preso) και μάλλον θα επεδίωκε να εκδικηθεί την [βενετική] Πολιτεία (la Republica). Continue reading
Tag Archives: Μαξιμιλιανός Α΄
Ο «Βλαχογερμανός» = Germanus Italicatus
Η ανάρτηση αυτή συνεχίζει το θέμα της πρόσφατης ανάρτησης για την ταυτοτική αντίθεση Ιταλών και Γερμανών γύρω στο 1500. Στην πρώτη δεκαετία του 16ου αιώνα ο Αλσατός ουμανιστής Jacob Wimpfeling (1450-1528) κατέγραψε την γερμανική παροιμία «φυλάξου από κοκκινομάλλη φαλακρό και από «βλάχο» [ιταλοπρεπή] Γερμανό!» Continue reading
Filed under πρώιμη νεωτερική εποχή, Εθνολογία, Ιστορία