Σε παλαιότερη ανάρτηση παρέθεσα την κριτική του Caspar Hirschi μαζί με μερικά προνεωτερικά παραδείγματα που δείχνουν πόσο λανθασμένη είναι η άποψη του νεωτεριστή Eric Hobsbawm ότι η θηλυκή προσωποποίηση χώρα=έθνος είναι αποκλειστικά νεωτερική καινοτομία. Στη σημερινή ανάρτηση θα παραθέσω ένα χωρίο από την ιταλική εκδοχή της Βενετικής Ιστορίας (Historia Uinitiana) του Pietro Bembo (θ. 1547, η ιταλική έκδοση εκδόθηκε το 1552, ένα χρόνο μετά την λατινική) όπου «η Γερμανία» (la Germania) περιγράφεται ως «δυνατό και σθεναρό έθνος» (ιταλ.: forte & gagliarda natione) που, μόλις άκουγε (udendo) για τις λεηλασίες και απώλειες εδαφών του ρήγα ΤΗΣ (le terre del suo Re) Μαξιμιλιανού Α΄ στην Ιστρία από τα στρατεύματα της Βενετικής Πολιτείας (la Republica), θα θεωρούσε θίξιμο της τιμής της «τo δάγκωμα από [τα βενετικά] δόντια» (morso con denti preso) και μάλλον θα επεδίωκε να εκδικηθεί την [βενετική] Πολιτεία (la Republica). Continue reading
Tag Archives: θηλυκή προσωποποίηση
Η θηλυκή προσωποποίηση χώρα = έθνος
Στη σημερινή ανάρτηση θα περιγράψω μερικά προνεωτερικά παραδείγματα της θηλυκής προσωποποίησης χώρα = έθνος, κατά την οποία η συλλογικότητα του έθνους περιγράφεται μεταφορικά ως θηλυκό πρόσωπο με το όνομα της χώρας, το οποίο δρα, νιώθει και υπόκειται τις πράξεις των ξένων «άλλων». Σύμφωνα με τον νεωτεριστή Eric Hobsbawm, αυτό το σύμβολο είναι καινοτομικό χαρακτηριστικό της νεωτερικότητας. Continue reading
Filed under πρώιμη νεωτερική εποχή, Εθνολογία, Ιστορία, Μεσαίωνας