Οι boni Italiani του Marino Sanudo #4

Ελπίζω πως στην προηγούμενη ανάρτηση όπου παρέθεσα τα χωρία του Pietro Bembo και του Niccolò Machiavelli και την διάλεξη του Giuseppe Patota για το πότε, πως και που «γεννήθηκε» η ιταλική γλώσσα, να κατάφερα να δείξω το κλίμα της μεταγλωσσικής αλλαγής που επικρατούσε στην λογιοσύνη της Ιταλίας γύρω στο 1500. Για να δούμε τώρα σ’αυτήν την ανάρτηση πως εκφράζεται αυτό το μεταγλωσσικό κλίμα στα Diarii του Marin(o) Sanudo.

Οι boni Italiani του Marino Sanudo #3

Όπως προανέφερα και στην προηγούμενη ανάρτηση της σειράς για τους «καλούς Ιταλούς» (boni Italiani) του Marino Sanudo, στη σημερινή και την επόμενη ανάρτηση της σειράς θα περιγράψω τη μεταγλωσσική συνείδηση (metalinguistic awareness) που επιδεικνύει ο Sanudo στα Diarii του, επικεντρώνοντας στην διαδικασία μεταγλωσσικής αλλαγής η οποία μετέτρεψε την «δημώδη λατινική» (latino volgare) των Ιταλών σε «ιταλική γλώσσα» (lingua italiana, linguaggio italiano).

Ενετικές αναφορές από την Πελοπόννησο #2: η γλώσσα των αναφορών

Στην πρώτη ανάρτηση της σειράς με τις ενετικές αναφορές από τον 6° (VI) Τόμο των Μνημείων ελληνικής ιστορίας του Κωνσταντίνου Σάθα έκανα μια πρόχειρη παρουσίαση της σειράς μικροαναφορών του provveditore του Μοριά Jacomo Barbarigo (1465-6). Η σειρά μικροαναφορών του Barbarigo (που έγραφε κατά κανόνα από την Μεθώνη της Μεσσηνίας) και η σειρά των εκτενέστερων αναφορών του provveditore του Ναυπλίου (Napoli de Romania) Bartolomeo Minio (1479-83) πιάνουν το μεγαλύτερο μέρος του 6ου Τόμου του Σάθα και, πριν περιγράψω λεπτομερώς στις επόμενες αναρτήσεις το ιστορικό τους περιεχόμενο, στην παρούσα ανάρτηση θα κάνω μερικές γλωσσολογικές παρατηρήσεις για την ενετίζουσα ιταλική γλώσσα των αναφορών.