Tag Archives: ΜΕΙ2

Ο ελλείπων κρίκος: la gliexia

Στις συζητήσεις για τις απολιθωματικές αποδείξεις της εξέλιξης των ειδών συχνά γίνεται λόγος για κάποιον «ελλείποντα κρίκο» (αγγλ. missing link, ιταλ. annello mancante κλπ), δηλαδή για το απολιθωματικό εύρημα ενός «μεταβατικού» είδους που έχει χαρακτηριστικά ενδιάμεσα μεταξύ δύο ειδών και αποδεικνύει την εξελικτική γραμμή που οδήγησε από το ένα είδος στο άλλο.

Παρόμοιοι «ελλείποντες κρίκοι» υπάρχουν και στη γλωσσολογία και συνιστούν αποδείξεις του φαινομένου της γλωσσικής αλλαγής (language change). Continue reading

Leave a comment

Filed under ρωμανικές γλώσσες, Γλωσσολογία

Ο λατινικός όρος lignamen «ξυλεία»

Στη σημερινή ανάρτηση θα γράψω λίγα λόγια για τον λατινικό συλλογικό όρο lignāmen «ξυλεία» και τους ρωμανικούς του απογόνους (ιταλ. legname, ισπαν. leñame, ρουμαν. lemnamă). Οι ίδριες της αρμανικής/ρεμενικής (βλαχικής) εξηγείστε μου στα σχόλια αν ο όρος lemneame «ξυλεία» που παραθέτει ο Φάνης Δασούλας (σ. 140) στο λεξικό του για το βλαχικό ιδίωμα του Μετσόβου μπορεί να θεωρηθεί κοινός/γενικός βλαχικός όρος, γιατί εγώ θα περίμενα να βρω τον βλαχικό όρο ως **lemname. Continue reading

4 Comments

Filed under ρωμανικές γλώσσες, Γλωσσολογία, Ινδοευρωπαϊκά θέματα

Η ενετική γεωγραφική ορολογία του πρώτου μισού του 15ου αιώνα #1 (ΜΕΙ2: 1400-1412)

Σ΄αυτή τη σειρά αναρτήσεων θα παρουσιάσω την ενετική γεωγραφική ορολογία του πρώτου μισού του 15ου αιώνα για τα μέρη ανατολικά της Αδριατικής, η οποία απαντά στα ενετικά έγγραφα του Β΄ και Γ΄ τόμου των Μνημείων ελληνικής ιστορίας του Κωνσταντίνου Σάθα (ΜΕΙ2: 1400-1412, ΜΕΙ3: 1413-1444).

Σε ποιες ευρύτερες γεωγραφικές περιοχές πίστευαν οι Ενετοί/Βενέτικοι του πρώτου μισού του 15ου αιώνα ότι ανήκαν οι κτήσεις τους στην ανατολή; Continue reading

2 Comments

Filed under πρώιμη νεωτερική εποχή, Βυζαντινολογία, Εθνολογία, Ιστορία, Μεσαίωνας, Οθωμανική περίοδος